Categorie: interne competitie

Op donderdag 1 december meldden zich een bescheiden viertal schakers in het cultuurhuis Pater Dekker waar ook een fraai optreden van het dameskoor de Rode Hoedjes in de belendende grote zaal ten gehore werd gegeven.

Klein gezelschap of niet, groot als altijd was de gezelligheid.

Uw webmaster kwam goed uit de opening tegen Gerrit Nikkels. Deze moest al vroeg zijn rokade-mogelijkheid opgeven en met de Koning instappen om een dreigende vork van het witte paard te voorkomen. Met een voorsprong in ontwikkeling en geen grote fouten in het middenspel was het de bedoeling om met twee pionnen voordeel in winnende positie de zege binnen te slepen.

…hierop volgde 39. h5 (??)

Als je het als zodanig formuleert dan voel je de bui al hangen. Beginners hebben minder vlieguren met eindspelen gemaakt dan ervaren clubschakers. In plaats van de (ook nog fraai randstandige) pionnen meerderheid in harmonie naar de overzijde te manoeuvreren rukte Zandbelt met één pion te voortvarend op. Pardoes sloeg een winnende positie om in niet eens meer een remise-mogelijkheid maar verloren positie. Harde les, en op de blaren zitten noemen we dat. Nikkels ontsnapte en won, maar na het horizontaliseren van de witte koning niet te beroerd om het allemaal nog eens even uit te leggen vanuit de positie waar het misging. Zie bovenstaand diagram, één pion had Nikkels sowieso al terug gewonnen maar Zandbelt speelde hier h5, waar g3 en in alle rust verder oprukkend met beide pionnen en Koning de winnende positie behouden zou hebben.

Aan het andere bord hadden van Berkum en v.d. Griendt schik en werkten meerdere potjes af. Nog voordat Nikkels en Zandbelt hun eerste zet gedaan hadden zagen zij al twee zwarte en witte stukken naast het belendende bord staan. Uit de communicatie was op te maken dat van Berkum in de opening een slippertje maakte en v.d. Griendt dit tevreden glimlachend kon beamen. Maar ook aan dit bord viel een tijdje later het woord “ontsnapt”. De heren hielden het in het eerste potje op remise.

De uitslagen en de stand in de interne competitie staan op onze uitslagenpagina.

Op 27 oktober meldden zich zeven schakers in het cultuurhuis Pater Dekker. Onder hen ook Peter Hoeve, zoon van Ina Hoeve die jarenlang lid was van de Eerbeekse Schaakclub en veel tijd en energie heeft gestoken aan de PR en communicatie van onze club. “Aan de weg timmeren” noemde zij dat en zij liet vele fraaie plakboeken met krantenknipsels na met een bloemlezing van onze rijke clubhistorie, deels door haar zelf opgeschreven. Haar zoon Peter was eind jaren ’70 korte tijd als jong volwassene clublid, een jeugdteam was er toen nog niet. Peter verliet Eerbeek en ook deels het schaken. In Go vond hij ruim 20 jaar lang een nog grotere passie. Op deze avond kwam hij de Eerbeekse Schaakclub nog eens opzoeken en ontving hij een plakboek, niet door zijn moeder maar door hemzelf bijgehouden ten tijde van zijn clublidmaatschap retour.

Peter speelde tegen Wim Geurink en beiden werkten een aantal partijen af. De meervoudig clubkampioen was daarbij te sterk, maar daar ging het natuurlijk eigenlijk niet om. Er werd flink bijgepraat en ook over de schaakstellingen van gedachten gewisseld.

Hub Cuppen versloeg met wit aan een ander bord Ed v.d. Griendt in een qua materiaal aanvankelijk aardig gelijk op gaande partij waarbij Ed wel een loper-offer waagde. Dat bood op de langere termijn onvoldoende compensatie. Net toen Zandbelt er eens een blik wilde gaan werpen legde v.d. Griendt zijn zwarte Koning horizontaal. De eindstelling waarbij zwart opgaf in bijgevoegd diagram (zettenverloop van deze partij op de uitslagenpagina terug te vinden).

Zelf verloor Zandbelt opnieuw van van Agtmaal. Ditmaal kwam hij beter uit de Scandinavische verdediging van Rolf dan de vorige keer. Toch ging er iets cruciaals mis in de overgang van opening naar middenspel. Eén tussenzet te veel en vooral (net) te laat de korte rokade doorvoeren bracht het voordeel en initiatief aan Rolf met zwart. Daar kwam Zandbelt met ook één van beide Torens nu inactief in de hoek opgesloten nooit meer goed van terug. Niettemin, zoals eigenlijk bijna elke partij, leerzaam natuurlijk! In het diagram de tot tempo-verlies eindigende tussenzet b3 die het begin van wit’s ondergang inluidde en waarbij wit al op zet 8 een licht openingsvoordeel verspeelde..

Paul van Berkum was ditmaal oneven en voegde zich voor de variatie eens bij de dammers van de Brummense Damvereniging  in de speelzaal.

De uitslagen en de stand in de interne competitie staan op onze uitslagenpagina.