Op 27 oktober meldden zich zeven schakers in het cultuurhuis Pater Dekker. Onder hen ook Peter Hoeve, zoon van Ina Hoeve die jarenlang lid was van de Eerbeekse Schaakclub en veel tijd en energie heeft gestoken aan de PR en communicatie van onze club. “Aan de weg timmeren” noemde zij dat en zij liet vele fraaie plakboeken met krantenknipsels na met een bloemlezing van onze rijke clubhistorie, deels door haar zelf opgeschreven. Haar zoon Peter was eind jaren ’70 korte tijd als jong volwassene clublid, een jeugdteam was er toen nog niet. Peter verliet Eerbeek en ook deels het schaken. In Go vond hij ruim 20 jaar lang een nog grotere passie. Op deze avond kwam hij de Eerbeekse Schaakclub nog eens opzoeken en ontving hij een plakboek, niet door zijn moeder maar door hemzelf bijgehouden ten tijde van zijn clublidmaatschap retour.
Peter speelde tegen Wim Geurink en beiden werkten een aantal partijen af. De meervoudig clubkampioen was daarbij te sterk, maar daar ging het natuurlijk eigenlijk niet om. Er werd flink bijgepraat en ook over de schaakstellingen van gedachten gewisseld.
Hub Cuppen versloeg met wit aan een ander bord Ed v.d. Griendt in een qua materiaal aanvankelijk aardig gelijk op gaande partij waarbij Ed wel een loper-offer waagde. Dat bood op de langere termijn onvoldoende compensatie. Net toen Zandbelt er eens een blik wilde gaan werpen legde v.d. Griendt zijn zwarte Koning horizontaal. De eindstelling waarbij zwart opgaf in bijgevoegd diagram (zettenverloop van deze partij op de uitslagenpagina terug te vinden).
Zelf verloor Zandbelt opnieuw van van Agtmaal. Ditmaal kwam hij beter uit de Scandinavische verdediging van Rolf dan de vorige keer. Toch ging er iets cruciaals mis in de overgang van opening naar middenspel. Eén tussenzet te veel en vooral (net) te laat de korte rokade doorvoeren bracht het voordeel en initiatief aan Rolf met zwart. Daar kwam Zandbelt met ook één van beide Torens nu inactief in de hoek opgesloten nooit meer goed van terug. Niettemin, zoals eigenlijk bijna elke partij, leerzaam natuurlijk! In het diagram de tot tempo-verlies eindigende tussenzet b3 die het begin van wit’s ondergang inluidde en waarbij wit al op zet 8 een licht openingsvoordeel verspeelde..
Paul van Berkum was ditmaal oneven en voegde zich voor de variatie eens bij de dammers van de Brummense Damvereniging in de speelzaal.
De uitslagen en de stand in de interne competitie staan op onze uitslagenpagina.